Për ta përmbledhur, shpresoj që lexuesit e mi të jenë tregtarë të suksesshëm në të ardhmen; prandaj, ata janë gati të studiojnë dhe punojnë shumë sot për përfitime në të ardhmen.
Kështu që nuk do të vonoj fillimin e trajnimit tuaj, por dua të vë në dukje se ky proces nuk duhet të jetë i njëanshëm. Prandaj, nëse keni përfituar nga libri im, do tju jem mirënjohës për reagimet tuaja të sinqerta në Amazon. Nëse gjeni ndonjë pyetje ose nuk gjeni shpjegime të mjaftueshme në disa pjesë, mos ngurroni të më dërgoni mesazh me postë elektronike. Asistenti im do të strukturojë të gjitha pyetjet kurse unë do të përpiqem të zbuloj më shumë detaje në botimin tjetër.
A jeni gati të filloni trajnimin? Atëherë le tia nisim punës!
P.S. Të gjitha fotografitë në libër mund ti shihni me cilësi të lartë këtu bit.ly/pics-cpro
Kapitulli 1. Kuptimi i tregut të kriptomonedhës dhe Psikologjia e lojës
N
ë mënyrë që të kuptojmë natyrën e tregtisë në përgjithësi dhe tregtinë e kriptomonedhave në veçanti, duhet të zhytemi në disa procese financiare, pjesë e të cilave jemi të gjithë.
Meqenëse të gjithë ne përdorim shërbimet e sektorit bankar dhe, jo vetëm shpenzojmë ose vendosim paratë tona të merituara plotësisht në depozitë, por, duke ëndërruar për një të ardhme të kthjellët në fund të jetës, transferojmë edhe një pjesë të të ardhurave te fondet e pensionit, sigurimet shoqërore dhe pensionet, ne automatikisht bëhemi pjesëmarrës të sistemit bankar dhe tregut të aksioneve. Paguajmë kontribute pensioni gjatë gjithë jetës, por pak prej nesh mendojnë për vetë strukturën e industrisë financiare dhe se si e përdor shteti pensionin tonë të ardhshëm.
Fatkeqësisht, sistemi financiar në çdo vend është ndërtuar në mënyrë të tillë që ne të mos e zotërojmë kapitalin tonë. Lëvizja rrethore e huave dhe kontributeve të pensioneve i bën paratë disi virtuale pasi ato rrëshqasin vazhdimisht nëpër gishtat e shtetit, menaxherëve të fondeve dhe korporatave private. Në të njëjtën kohë, bankat qendrore në çdo shtet ushtrojnë monopol të emetimeve në lidhje me monedhën, dhe ky funksion u është caktuar atyre nga shteti. Nga ana teorike, monedha sigurohet me mallra ose produkte të prodhuara në territorin e një vendi. Kështu formohet GDP e saj. Në të njëjtën kohë, bankat qendrore angazhohen për të ruajtur besueshmërinë dhe stabilitetin e monedhës kombëtare.
Duket se gjithçka është e qartë dhe e sigurtë, por problemi është se kjo është thjesht një pamje ideale. Për fat të keq, realiteti është disi ndryshe. Shteti dhe bankat qendrore nuk arrijnë të përmbushin detyrimet e tyre për të siguruar stabilitetin e monedhës dhe vetë vlera e parave zhduket për shkak të inflacionit dhe lehtësimit sasior. Si u zhduk? Nuk na informuan për këtë! mund të përmendni me të drejtë. Do të përpiqem të mbështes deklaratën time.
Vlera e parave, përfshirë kursimet e pensioneve, dhe, për këtë arsye, qëndrueshmëria e së ardhmes sonë, dukej më optimiste para vitit 1976. Deri në atë kohë, sistemi i pensioneve funksiononte si më poshtë: njerëzit depozitonin para në Fondin e Pensionit, interesi grumbullohej në depozita, dhe shteti i përdorte ato fonde për të bërë pagesa. Por të ashtuquajturat Marrëveshjet e Xhamajkës2 e ndryshuan disi rrjedhën e historisë.
U vendos që të zhvlerësohej ari dhe ari u shndërrua në një mall këmbimi të zakonshëm. Kështu, të gjitha marrëveshjet e miratuara brenda kornizës së Marrëveshjeve të Xhamajkës lejuan që çmimi i arit të hidhej në bursë në lidhje me dollarin amerikan dhe monedhat e tjera. Ishte një lloj thirrjeje për shumë vende që të hiqnin qafe arin. Vendet nuk e vonuan vendimin përkatës. Një seri vendesh botërore vendosën ta braktisin këtë metal të çmuar dhe të mos e lidhin monedhën e tyre kombëtare me rezervën e arit të vendit.
Ju kërkoj të përqendroheni në këtë çast sepse, që nga viti 1976, sistemi i kredive të secilit vend është rritur qindra mijëra herë!
Marrëveshjet e Xhamajkës i kthyen paratë në shifra. Sistemi filloi të unifikohej pasi ari u braktis, duke marrë formën e llogarive bankare të mëdha të unifikuara, që nuk janë të rezervuara ose të garantuara. Sa i përket Fondit të Pensionit, ai nuk është më një lloj kasaforte për kursimet tuaja. Është një lloj fondi mbrojtës3, që mbledh aktivin nga ju si investitor dhe më pas e përdor atë sipas dëshirës. Fondet tona të pensionit u bënë pjesë e buxhetit të shtetit dhe filluan të përdoren për nevoja të tjera të qeverisë. Tani Fondi i Pensionit është një lloj llogarie bankare. Nëse analizoni sistemin e pensioneve të vendeve më të zhvilluara të botës, do të zbuloni se fondet e pensioneve shpenzohen për nevoja të tjera shoqërore. Kjo është arsyeja pse depozitat e pensioneve nuk ekzistojnë diku në një llogari.
Pavarësisht nga të gjithë këta faktorë, klasa e mesme ka mbetur forca lëvizëse e sistemit të pensioneve, i cili nuk mbështetet më nga asgjë. Shumica e njerëzve nuk shqetësohen se si i përdor paratë fondi i pensioneve, kështu që ata vazhdojnë të rimbushin rezervat e tij. Ashtu si bletët në një zgjua, ata sjellin rregullisht mjaltë në sistem, por nuk arrijnë ta përdorin këtë mjaltë.
A nuk ju kujton kjo një piramidë? Dhe nuk po flas për piramidat në Egjipt!
Më lejoni të përmend që jo vetëm sistemi i pensioneve por sistemi bankar në tërësi, ka shenjat e kësaj skeme piramidale. Të gjithë pjesëmarrësit në këtë sistem marrin të ardhura vetëm në kurriz të prurjes së gjakut të ri, d.m.th., marrjes së investimeve të reja nga pjesëmarrësit e rinj.
Më lejoni të përmend që jo vetëm sistemi i pensioneve por sistemi bankar në tërësi, ka shenjat e kësaj skeme piramidale. Të gjithë pjesëmarrësit në këtë sistem marrin të ardhura vetëm në kurriz të prurjes së gjakut të ri, d.m.th., marrjes së investimeve të reja nga pjesëmarrësit e rinj.
___________________________________
2 Marrëveshjet e Xhamajkës ishin një sërë marrëveshjesh ndërkombëtare që ratifikuan fundin e sistemit monetar të Breton Udsit
3 Është një fond investimesh që mbledh kapital nga individë të akredituar ose investitorë institucionalë dhe investon në një larmi aktivi, shpesh me teknika komplekse të ndërtimit të portofolit dhe administrimit të rrezikut. Administrohet nga një firmë profesionale e menaxhimit të investimeve dhe shpesh strukturohet si një ortakëri e kufizuar, kompani me përgjegjësi të kufizuar, ose mjete komunikimi të ngjashme.
Meqë ra fjala, ne kemi diskutuar krizën e sistemit financiar, por duhet të theksohet se tregtia gjithashtu përjetoi periudhën e saj të kushtëzuar. Ajo nuk shoqërohet me Marrëveshjet e Xhamajkës në 1976, por me krizën globale financiare të vitit 2008. Kriza, si dhe disponueshmëria e sistemeve të lëvizshme dhe mbizotërimi i vetë tregtisë, i ndaloi tregtarët profesionistë të fitonin shuma të tepruara parash.
Është interesant fakti që kriza dhe revolucioni në tregti u organizuan nga bankat më të mëdha në botë të investimeve. Në përpjekje për të mashtruar njëra-tjetrën, ato luajtën një lojë të pandershme, duke shpikur derivate të ndryshme (dëftesa garancie, bono, etj.). Produkte të tilla, të shpikura nga bankat, filluan të ngatërrojnë situatën në treg. Vala e parë e rënies u shfaq në treg në vitin 1998, por më pas situata u rregullua. Sidoqoftë, në vitin 2008, edhe reputacioni i një tregtari, i cili i sjell të gjithë sistemit shuma të mëdha parash, nuk mund të parandalonte përmbysjen e tregut dhe fillimin e një krize ekonomike globale.
Kështu, besoj se të gjitha bankat e investimeve kanë diskredituar veten e tyre si institucione profesionale, që mund të besohen për të menaxhuar financat. Kjo situatë përfundoi me tregtarët e vërtetë profesionistë, që u shpërngulën në fonde mbrojtëse.
Besoj se ka ardhur koha për të bërë paralelen e parë midis parave tradicionale (të pashkëmbyeshme) dhe kriptomonedhës. Siç e kujtojmë, vendimet e marra brenda kornizës së Marrëveshjeve të Xhamajkës bënë që vlera e parave të ulej ndjeshëm, sepse i tërë cikli i monedhës filloi të ndërtohej vetëm mbi bazën e borxheve. Përkundrazi, vlera e kriptomonedhës vazhdon të rritet. Për më tepër, kriptomonedha nuk i nënshtrohet inflacionit, pasi krijimi i monedhave të reja vjen nga një algoritëm i parashikueshëm, jo nga një bankë qendrore.
Kështu, nëse mendojmë për çështjen e pensionit në kontekstin e informacionit të sipërpërmendur, mund të nxjerrim përfundimet e mëposhtme:
Ju duhet të ndreqni velat tuaja ndërsa moti është i mirë, d.m.th., të mendoni për të ardhura të mira në pleqëri pikërisht tani
Ju duhet të kërkoni një alternativë për një pension
Tregtimi mund të jetë një nga alternativat e tilla për një pension. Sidoqoftë, shumica dërrmuese e njerëzve e anashkalojnë këtë mundësi të fitimeve, sepse ata besojnë se ky lloj aktiviteti kërkon të jesh një gjeni financiar dhe të kesh një talent të lindur për tregti. Njerëzit mbushin kokën me përkufizime të tilla si modeli, analiza, modelimi teknik, konfigurimet e shandanëve dhe, për këtë arsye, ata zgjedhin mundësi të tjera, më të thjeshta, kështu mendojnë ata, për të fituar.
Por dua tju gëzoj: të jeni në marrëdhënie të mira me të gjitha konceptet e lartpërmendura është një mit. Në mënyrë që të jeni të suksesshëm në tregti, duhet të zotëroni konceptet themelore të tregtisë dhe parimet e punës në bursa. Ju duhet vetëm të kuptoni mekanikën kryesore të tregut: kush shet dhe si dhe kush blen dhe si. Por nuk keni nevojë të rishpikni rrotën. Gjithçka e nevojshme dihet tashmë.
Prandaj, fillimi i profesionit të një tregtari kërkon zotërimin e parimeve themelore të tregut, gjetjen e mënyrës së analizimit (d.m.th., vlerësimin e situatës aktuale) dhe, si rezultat, marrjen e vendimeve tregtare.
Në të njëjtën kohë, dua të shpërndaj shpresat e atyre të sapoardhurve që i kanë përgatitur tashmë portofolet e tyre për super fitime, por do ti kushtojnë disa orë në javë kësaj çështjeje. Për tu bërë të suksesshëm, që do të thotë të fitoni të ardhura të mira, do tju duhet të përditësoni vazhdimisht veten, të ecni krah për krah me metodat e reja, të ndiqni tregtarë me përvojë, të lexoni lajmet e tregut, etj. Prandaj, fitimi pa mundim nuk do tju bëjë punë këtu, miq!
Në të njëjtën kohë, tregtarët duhet të qëndrojnë të qetë dhe të përqendruar. Më lejoni tju kujtoj se tregu i kriptomonedhës është shumë i paqëndrueshëm, por përkundër kësaj, tregtarët duhet të bëjnë parashikime për kohën më të mirë për hyrjen dhe daljen nga tregu. Dhe të gjitha këto operacione të rrezikshme duhet të përsëriten here pas here. Prandaj, ekuilibri emocional është një nga miqtë më të mirë të tregtarit. Do të kthehemi edhe disa herë në psikologjinë e një tregtari të suksesshëm.